Udar cieplny u psa, kota i innych zwierząt. Upały są trudne do przetrwania nie tylko dla ludzi, ale i zwierząt. Wysoka temperatura doskwiera im jeszcze bardziej, bo mają sierść, posiadają też niezwykle mało gruczołów potowych i z tego względu nie są w stanie odpowiednio schłodzić swojego organizmu. Pročitajte više o toku suđenja za državni udar u Crnoj Gori. U saopštenju Vlade Crne Gore, navodi se da je sudstvo pokazalo privrženost ustavnoj poziciji samostalnosti i otpornosti na svaku Norma u psów to 6,0-9,0 mln/µl (T/l). Podwyższenie wartości erytrocytów (erytrocytoza) występuje przy odwodnieniu psa, chorobie nowotworowej czy czerwienicy prawdziwej (niezwykle rzadko). Świadczyć może także o długotrwałym niedotlenieniu organizmu. Obniżenie wartości erytrocytów (erytropenia) występuje przy utracie krwi pełnej cash. Zdrowie – Udar cieplny u zwierząt. Objawy dla psów, kotów i koni: Europa zmaga się z rekordową falą upałów. W Niemczech i Polsce temperatury mogą sięgać nawet 40 stopni. Taka pogoda może szybko doprowadzić do udaru cieplnego, który dotyka nie tylko ludzi, ale także zwierzęta. Objawy udaru cieplnego u ludzi Rekordowe temperatury latem mogą szybko doprowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych, takich jak udar cieplny. Jego pierwszym objawem jest sucha, gorąca skóra i podwyższona temperatura ciała. Występuje również przyspieszony puls i zmęczenie, które jest silniejsze niż zwykle. Sytuacja staje się szczególnie krytyczna, gdy osoba dotknięta udarem skarży się na skurcze, wymioty lub objawy dezorientacji i halucynacji. Następnie należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc lekarską. Możesz przeczytać więcej na temat udaru u ludzi w tych artykułach: -> Udar i osłabienie ciepła: objawy -> Udar – jak go uniknąć? -> Udar nie boli, ale liczy się każda minuta -> Udar w młodym człowieku. To może się zdarzyć Objawy udaru cieplnego u psa Udar cieplny można łatwo rozpoznać również u najlepszego przyjaciela człowieka – psa. Najczęstsze objawy to uporczywe i ciężkie dyszenie oraz, w zależności od rasy, niezwykle obfite ślinienie. Dobrym sposobem na zdiagnozowanie udaru cieplnego u psów jest sprawdzenie wnętrza uszu. Jeśli są bardzo czerwone i gorące, najczęściej wskazują na udar. Kolejnym objawem jest dziwna pozycja ciała psa. Wyciągnięta szyja i wystawiony język to kolejny znak ostrzegawczy. Ponadto psy, którym jest za gorąco, często są niespokojne, nerwowe lub bardzo szybko wpadają w panikę. >>> Wirus choroby Aujeszkyego wykryty w Niemczech: śmiertelnie niebezpieczny dla psów Podsumowując, najważniejsze objawy udaru cieplnego u psa to: uporczywe i ciężkie dyszenie, obfite ślinienie, czerwone i gorące wnętrze uszu, wydłużona szyja i wystający język, a także niepokój, nerwowość i panika. Objawy udaru cieplnego u kota Udar cieplny może również wpływać na koty. Należy jednak przyjrzeć się im bliżej, ponieważ w przeciwieństwie do psów objawy nie są tak oczywiste. Udar cieplny u kotów objawia się zwiększoną częstością oddechów. Co ważne, w przypadku udaru kot zaczyna oddychać przez usta. Dzieje się tak z powodu problemów z oddychaniem, które mogą być spowodowane intensywnym upałem. Udar jest wskazywany przez zmęczenie i osłabienie, które nie są normalne. Prostym sposobem na zbadanie kota jest położenie ręki na jego boku. Jeśli odczuwasz podwyższony puls i płytki oddech, są to oczywiste oznaki nadmiernego ciepła. Kot może bardzo szybko stracić przytomność – w takim przypadku nie zwlekaj z wizytą u weterynarza. >>> Uwaga właściciele kotów! Od czerwca Twoje zwierzę może przebywać na zewnątrz tylko pod tymi warunkami Podsumowując, najważniejsze objawy udaru cieplnego u kota: zwiększona częstość oddechów, oddychanie przez usta, osłabienie, niespokojne zachowanie, a także nadmierne zmęczenie, podwyższony puls i płytki oddech, a ostatecznie utrata przytomności. Objawy udaru cieplnego u konia Oprócz kotów i psów na udar cieplny mogą również cierpieć konie. Zagrożone są przede wszystkim stare i chore zwierzęta. Jednym z objawów udaru u konia jest nadmierna potliwość. Charakterystyczne objawy to także zwisająca głowa oraz słabe lub skurczone mięśnie. Ponadto konie często odmawiają jedzenia podczas udaru cieplnego. Ważnym objawem jest również odwodnienie, którego poziom można łatwo sprawdzić za pomocą tzw. testu fałdów skórnych. Aby to zrobić, weź fałd skóry na szyi lub łopatce konia i delikatnie odciągnij go od ciała. Jeśli fałd skórny trwa dłużej niż 2 sekundy, jest to oznaką łagodnego odwodnienia. Jeśli jednak fałd skórny utrzymuje się dłużej niż 5 sekund, mówi się, że zwierzę jest wyraźnie odwodnione. Podsumowując, najważniejsze objawy udaru cieplnego u konia: obfite pocenie się, opadająca głowa i słabe lub napięte mięśnie, zmęczenie, odmowa jedzenia i odwodnienie. Co zrobić w przypadku udaru cieplnego u zwierząt i ludzi? Osoby, które są nieprzytomne lub majaczące, mają skurcze i mają gorącą, suchą skórę, potrzebują pilnej pomocy. Wezwij karetkę i zabierz osobę do cienia. Nogi osoby powinny być podniesione. Jeśli to możliwe, schłodź osobę zewnętrznie zimnymi okładami lub odrobiną wody. Osoby nieprzytomne należy ułożyć w pozycji bezpiecznej. Zwierzęta należy natychmiast zabrać do weterynarza. >>> Na dworze jest gorąco, a w samochodzie uwięzione jest dziecko lub pies. Czy wolno rozbić szybę? Jeśli objawy nie są zaawansowane, najważniejsze jest jak najszybsze przeniesienie poszkodowanego w chłodne miejsce w cieniu i zapewnienie mu czegoś do picia. W każdym razie należy unikać dalszej ekspozycji na słońce. Niemniej jednak należy wezwać lekarza dyżurnego lub weterynarza i poczekać na fachową pomoc. >>> Złe wieści dla właścicieli zwierząt domowych w Niemczech. Od października za wizytę u weterynarza zapłacą dwa razy więcej Czym jest udar u psa i jak do niego dochodzi Udar u psa to stosunkowo częsta przypadłość, która niestety może skończyć się tragicznie. Jedyna szansą na szybkie rozpoznanie choroby i zapewnienie psu należytej opieki jest zapoznanie się z objawami udaru u psa i sposobami postępowania w razie ich udar może przydarzyć się psu w każdym wieku, jednak najczęściej dotyka on osobniki starsze, borykające się z nadwagą, chorobami serca oraz nadciśnieniem. Udarem u psa nazywamy ostry i niepostępujący proces patologiczny, obejmujący tkankę nerwową w czasie dł PIESKIE ŻYCIE, CZYLI – NIE DLA PSA … SŁOŃCE … Zbliżający się sezon letni, który nam - ludziom - radośnie kojarzy się z korzystaniem z pakietu dobrodziejstw oferowanych przez aurę, dla naszych czworonogów stanowi często okres mało przyjemny i trudny do przetrwania. Zasadniczym powodem tych rozbieżności jest odmienny sposób radzenia sobie z nadmiarem ciepła pobieranego ze środowiska przez nas- ludzi od naszych czworonożnych przyjaciół. Aby w pełni zrozumieć zakres niebezpieczeństwa wynikającego z łatwości, z jaką nasz pupil może nabawić się porażenia, konieczne jest zrozumienie podstawowego mechanizmu zawiadującego termoregulacją. Otóż, podczas kiedy człowiek emituje nadmiar ciepła za pomocą szeregu gruczołów potowych znajdujących się w skórze, pies dysponuje bardzo ograniczonym spektrum regulacji termicznej. Nie posiada on gruczołów potowych, poprzez które w naturalny sposób schładzałby organizm. Jedynym sposobem jakim dysponuje nasz pupil, jest odparowywanie wody poprzez jamę ustną, odbywające się poprzez znane nam „ziajanie”. Jest to stosunkowo niewielka powierzchnia w odniesieniu do masy ciała psa, stąd też skłonności do przegrzewania są niewspółmierne w porównaniu z człowiekiem. Efektem tego jest fakt, iż już stosunkowo niewysoka dla nas temperatura otoczenia, jaką jest np. 25-30 C dla naszego czworonoga stanowić może temperaturę zagrażającą jego zdrowiu. Fakt ten wymaga podkreślenia głównie z uwagi na to, że problem udaru kojarzony jest w ostatnim czasie z sytuacjami zamykania psów w nagrzanych samochodach. Tymczasem, problem ten, niezwykle z resztą istotny i słusznie nagłaśniany medialnie, stanowi ekstremalny już przykład braku odpowiedzialności oraz bezmyślności ludzkiej. Każdy organizm eksponowany na działanie nadmiaru ciepła oraz intensywnych promieni słonecznych, narażony jest na nieprzyjemne, a wręcz niebezpieczne skutki w postaci udaru cieplnego. Pod pojęciem udaru rozumiemy szereg zaburzeń, które wynikają głównie z niewydolności oddechowej i krążeniowej. Do najbardziej niebezpiecznych należy zapalenie opon mózgowych spowodowane ich wcześniejszym przekrwieniem a w efekcie stanem zapalnym; zasadniczą przyczyną tej dolegliwości jest przegrzanie głowy. OBJAWY UDARU: Symptomami, które powinny zwrócić naszą uwagę i zmobilizować do natychmiastowych działań są między innymi: nadmierne ziajanie i ślinotok spłycenie oddechu i jego nieregularny rytm suchość śluzówek (wargi, nos, zaciemnienie języka oraz dziąseł) wysoka temperatura ciała (temperatura fizjologiczna waha się od ok 37,5-38,5 °C) reakcje ze strony układu pokarmowego (wymioty, biegunka) drgawki, omdlenia, utrata przytomności lub osłabienie psa Istnieje jednak szereg objawów wtórnych, które są spowodowane nadmiernym odparowaniem wody z organizmu zwierzęcia prowadzącego do odwodnienia. Dochodzi wówczas do zaburzeń krążeniowych wynikających z zagęszczenia krwi (zjawisko hipowolemiczne); efektem tego zjawiska jest spowolnienie krążenia krwi w naczyniach obwodowych doprowadzające do niedotlenienia i w efekcie, do zamierania komórek a także do zaburzeń metabolicznych na poziomie komórkowym, mogących doprowadzić do śmierci zwierzęcia. Niebezpieczeństwo udaru dotyczyć może każdego psa, niemniej istnieje tzw. „grupa podwyższonego ryzyka”, na którą pragniemy zwrócić uwagę Państwa. Szczególnie narażone na przegrzanie są: psy o obniżonej kondycji fizycznej(chore, weterani, suki ciężarne, psy otyłe) szczenięta, które szybciej przegrzewają się z uwagi na mniejsza wydajność powierzchni schładzania organizmu (mniejszy język) rasy brachycefaliczne (buldogi, boksery czy mopsy), o krótkich przewodach nosowych są narażone na szybkie ich wysuszenie i w efekcie przegrzanie oraz odwodnienie organizmu psy posiadające bujną szatę psy o ciemnej- czarnej sierści psy eksponowane na nadmiar ciepła lub emisję promieni słonecznych – umieszczone w boksach, budach, pozbawione możliwości schronienia się przed ciepłem W myśl zasady, że zawsze lepiej jest zapobiegać niż leczyć, pragniemy zwrócić uwagę Państwa na kilka aspektów, które pomogą uniknąć niebezpieczeństwa udaru cieplnego. Nadrzędnym i wiodącym działaniem jest chronienie psa przed ekspozycją na wysoką temperaturę oraz nasłonecznienie. Aby temu sprostać należy pamiętać o kilku podstawowych działaniach: Unikamy wyprowadzania psów podczas upałów; staramy się aby spacery miały miejsce wczesnym rankiem lub wieczorem, kiedy temperatura jest nieco niższa Unikamy pełnego nasłonecznienia; jeśli pies musi przebywać na wolnym powietrzu, zapewniamy mu dostęp do miejsc zacienionych Dbamy o to, aby pupil miał stały dostęp do chłodnej, najlepiej zmineralizowanej, niegazowanej wody W przypadku psów ras posiadających bujną szatę przeprowadzamy przed sezonem letnim zabiegi mające na celu zmniejszenie jej obfitości (strzyżenie, trymowanie) Ograniczamy aktywność ruchową psa podczas upałów; jeśli już udajemy się na spacer, pamiętamy o zabraniu wody oraz miski. Staramy się wybierać miejsca zacienione, nie eksponowane na promienie słoneczne Jeśli pies musi nosić kaganiec, dbamy o to by był to model w którym swobodnie może napić się wody oraz otwierać pysk w celu schładzania. W upalne dni nie zalecamy stosowania kagańców weterynaryjnych, które ciasno oplatają pysk uniemożliwiając prawidłowy proces chłodzenie. Nie są również zalecane kagańce zabudowane wykonane ze skóry, które mogą powodować odparzenia kufy. W czasie pobytu przy akwenach wodnych zachęcamy psa do wchodzenia do wody lub samodzielnie staramy się namaczać mu sierść. Podczas plażowania zwracamy uwagę na to, aby nasz pupil nie przebywał zbyt długo na słońcu, nawet jeśli on sam nie wykazuje inicjatywy do szukania cienia. Jeśli pomimo podjętych starań dojdzie do sytuacji, że zauważymy jakiekolwiek niepokojące objawy mogące świadczyć o tym, że nasz piesek mógł ulec udarowi cieplnemu, natychmiast powinniśmy podjąć działania mające na celu zniwelowanie niepożądanych skutków i powstrzymanie niepożądanych następstw. Przede wszystkim umieszczamy psa w chłodnym, zacienionym miejscu i robimy mu okłady z mokrego ręcznika w okolicy karku, głowy oraz podbrzusza. Pamiętajmy, że nie stosujemy metod gwałtownego schładzania psa, (wrzucanie do lodowatej wody, bardzo zimne okłady itp.) gdyż efektem takich działań może być szok termiczny. Poimy psa zmineralizowaną niegazowaną wodą lub elektrolitami; zwracamy uwagę na to, aby nie aplikować zwierzęciu płynów w sposób zagrażający jego życiu, np. poprzez ich wlewanie do jamy ustnej wbrew woli psa. Możemy też podać do lizania kostkę lodu. Podkreślamy, że podjęte przez nas działania mają jedynie charakter prewencyjny i ukierunkowane są na udzielenie psu pierwszej, niezbędnej pomocy, ukierunkowanej wyłącznie na powstrzymanie postępu niepożądanych skutków. ZAWSZE, KOLEJNYM KROKIEM JEST JAK NAJSZYBSZA KONSULTACJA Z WETERYNARZEM, KTÓRY PODEJMIE DECYZJĘ O DALSZYM LECZENIU I DO NIEJ STANOWCZO ZACHĘCAMY !!!!

udar u starego psa